Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde bir kadın varmış kadın hep çocuk çocuğunun olmasını istermiş iki çift bir adam bir kadın kadın çok sevmiş bir kış sabahı almış kısa bana kalkıp kardan adam bazıları çok beğenmişler aradan 1 gün geçmeden hemen gitmişler sonra baktığında kız hareket etmeye başlamış ve gerçek bir kıza dönüşmüş ama sadece soğukta şeymiş o yüzden evlerine buzlukta yapıyorlarmış kız üzerine kızların çok seviyorlarmış kız hep dışarı çıkmak istiyor anne size vermiyorum çünkü eriyebilir miş diye bir gün annesi demiş ki ben kendi tohumlarını getirmeye gidiyorum seninle oynar demiş sonra iki çift yaşlı çift gitmişler kız an evde bırakmışlar kızdır buzdolabı burada o kadar o kadar sıkılmış ki artık dayanamamış ve çıkmış ve evden kapısını açıp çıkmış ve bu arada ölmüş artık ve anneleri geldiğinde demiş ki anneciğim görüşürüz anneciğim görüşürüz senin sözünü dinlemedim ve çıktın dışarı ama üzülme yine geleceğim diyerek bye bye yapmış ve bu kadar o kadar demiş ki ne yapacaklarını bilememiş ve iki çocukları olmasını düşünmüş ve bu seferde armuttan kız yapmışlar armuttan küçücük bir kız yapmışlar adını parmak çocuk koymuşlar parmak çocuk o kadar küçükmüş ki ve çok büyümüş ama parmak çocuk olarak büyümüş artık evlenme işlere gelmiş kız kendine bir koca bulmuş ve evlenmiş 3'üncü çocukları ise bir çiçekten çiçek ise laleden çocuklarını almışlar evren'i götürmüşler oynamışlar sonra çiçeğin günü gelmiş ve çiçek cam cama çıkmış ve rüzgar yüzünden tüm tüm şeyleri kopmuş Gökhan üzümler mis gibi bebek de yok olmaya başlamış annesi bu sefer de 3 çocuğunu kaybettiğini düşünmüş ve çok üzülmüş 4 çocuğun ise kendisi de olmuş ve umutlu mutlu yaşamışlar
